अर्जुनः-( स्वगर्त सहर्पम्.) दिप्ट्या शराच्छाद॒नविभीपिकयोपशान्तः
प्रत्यूहभूतोऽप्सरःसमागमः । तपःसाघनतपनविम्वदर्शनाय धृतं च छिद्रमेकम् ।
सिद्धा - ( साक्ष्चर्यम् ) अहो तव हस्तलाघवम् ! । पश्य ! --
|
अविरलशरजालैश्छमन्यौन्यलग्नै- |
अर्जुनः --- सखे सिद्धादेश । समदिश तौ निजकिरातौ यथेह न कक्ष्चिदविज्ञातः समापतति ।
सिद्धा (नेपथ्यामिमुखमवलोवय ) सखे शार्दूल ! सखे कण्ठीरव ! ।
उभौ -- ( प्रविश्य ) आणवेदु महाभा[१]ओ ।
सिद्धा ----भद्रौ । तिष्ठतमवहितौ भवन्तौ परतः । मा कक्ष्चिदिहाविदितः समापततु ।
किरातौ --- हंदो वि अ ससणेण समगमिस्सदि । (निष्त्रम्य पुनः प्रविश्य ) अज्व ! महामुणी कोवि मुणिजुअलजुत्तो समेदि[२] ।
अर्जुनः --- ( सादरम् ) समागच्छतु महर्ति: ।
किरातौ जहा आणवेदि सा[३]मी । (इति नित्त्र्कामतः )
(तत: प्रविशाति ययानिर्दिष्टो मुनिवेषो महेन्द्रः )
महेन्द्रः - (xxxxx xxx xxx) xxxx xxxxxxx संदर्शनम् । ( सानुतापम् ) वञ्चितानि परं मया वेपान्तरतिरोहितानीतरविलोचनानि । ( सकरूणम् ) अथवा साधु संवृत्तम् ।
|
सूनोर्वत्र्कसरोजदर्शनसुधास्वादेन दरीकृतै- |
