ज्ञान०-कौण्डिन्य ! इतश्चेतो गत्वा त्वमुपश्श्रुतिमानय ।
शिष्यः-( निष्कम्य पुनः प्रविश्य ) खअं जाहि रे चेडा खयं जाहि[१] ।
मुहूरकः-( ससंरम्भमुत्थाय ) आ: ! कीस रे खमणआ ! मं अक्कोससि? । चिट्ट चिट्ट तुहय्येव मुंडेण केवलीपुत्थअपूअं करेमि[२] ।
शिष्यः-( सभयम्) अव्वह्मण्र्ण अव्वह्मण्र्ण । उवस्स्उदी खु मप एसा आणीदा । ण हु ण हु तुमं अक्कोसेमि[३] ।
कपट०--मुग्गरञ्आ ! ण संवरसि अत्तणो मिच्डदुआरं मुहं[४] ।
ज्ञान०-सौम्य ! तिष्ठ तिष्ठ नापमाक्रोशः । उपश्ठुतिरियम् । तत्त्वमेवेदानीमुपश्श्रुर्ति गृहीत्वा समागच्छ ।
मुद्गरकः-वंचेसि रे वंचेसिं[५] ।
ज्ञान०-(साशङ्कमिव ) आः किं प्रलपसि ? ।
मुद्ररकः-अय्य ! एथं मए आअण्णिदं[६] ।
ज्ञान०-( लिस्वनाभिनयं कृत्वा ) कौण्डिन्य ! यकवर्गीयोऽयंxघकारः ।
शिष्यः-अहं उण सवग्गीयं जाणेमि[७] ।
ज्ञान० --- तदस्य कति मात्राः ? ।
शिष्यः --- पञ्च ।
ज्ञान० --- अनुखारस्य कति भवन्तु ।
शिष्य० --- जेत्तीओ लिहिदुं पारेसि[८] ।
- ↑ क्षयं याहि रे चेट ! क्षयं याहि ।
- ↑ आ: किं रे क्षमणक ! ! मामाक्रोशसि ? । तिष्ठ तिष्ठ तवैव मुण्डेन केवलीप्स्तकपूजां करोमि ।
- ↑ अन्नह्मण्यमन्रह्मप्यम् । उपक्ष्रुतिः खलु मया एपा आनीदा । न खलु न खलु त्वामात्र्कोशामि ।
- ↑ मुद्ररक । न संवरसि आत्मनो मृत्युद्वारं मुखम्
- ↑ वश्चयसि रे वञ्चयसि ।
- ↑ आर्य ! एवं मयाऽऽकर्णितम् ।
- ↑ अहं पुनः सवगीयं जानामि ।
- ↑ यावत्यः लिखितुं पारयसि ।
