नारदः पश्यत पश्यत । विपरीतवचनसमाकर्णनानन्तरमेव
हर्पोत्कर्षविशृङ्खलासुरचमूसान्द्रध्वजश्रेणिभिः |
(सखेदं निश्वस्य)
कोदण्डेऽजगवे कदा गुणलता टङ्कारमापत्स्यते ? |
कृष्णः-(प्तोत्साहम्) अपि नारद! किमेवमाफुलोऽसि?। स्वर्गनामसमाकर्णनेपि बघिरा एव दानवाः । (इति चिन्तां नास्यति )
नन्दी-(उर्ध्वमवलोकयन् साश्चर्ये स्वगतम् ) आः! कोऽयमाकस्मिको महान्घकारः सहसा विजृम्भते । नूनमियं कृष्णप्रयुक्तेन्द्रजालर्माया भविष्यति, यद्दैत्यवरुथिनीमेवोपसर्पति । (प्रकाशम् ) आश्चर्यमाश्चर्यम् ।
अन्योन्यं घटनादुपात्तकलहाः क्षुभ्यन्त्यहो कुम्भिनो |
नारदः-(सहर्पम् ) अयि दानवारे । नमस्ते नमस्ते । नामापि न भविप्यति त्वयि कुद्धे दानवानाम् ।
नैतस्य द्विरदा भदाकुलकदा नोदग्रवेगा हया |
(नेपथ्ये)
अयि दानववीराः! किमेवमाकुलीभवन्ति भवन्तः । नूनमयं पाता-