काचिद्भर्त्रा निरुद्धा क्षणमपि विरहाद्रुद्धवाता वनान्तम्
गेहाद्याति स्म कृष्णस्मरणवशतया प्राप्तसिद्धयष्टका वै।
तत्रान्दोलत्सखीभिः प्रियहृदयभुजाश्लिष्टकराठी सुकण्ठी
साफल्यं प्राप सेत्थं मधुरिपुमहिमा भो भजध्वं तमीशम् ॥११॥
तन्वी सुप्तप्रबुद्धा श्रुतिगतमधुरा रावसम्मीलिताक्षी
तल्पादुत्थाय गन्तुं कृतनियतमना विस्मृतात्मीयवर्गा ।
श्वश्र्वा सम्यक् निषिद्धा सुतललनमिषेणैव याता क्नान्तं
दृष्ट्वा श्रीकृष्णचन्द्र प्रमुदितहृदयाह्लादिनी सम्प्रवृत्ता ॥ १२ ॥
एवं लोके सुखात्याः सुरभिरसयुतै)लिकायां प्रविष्टा
भैरव्या लिङ्गगुह्यप्रकथननिरता मोहकामैकसक्ताः ।
हम्मीराद्यैः सुगन्धैः क्षितिजलदसमारब्धभोगैर्वृणाना
रौप्यस्वर्णारचौरचितभुवनयन्त्रा निषिक्ता जलौघैः ॥ १३ ॥
वेश्याभ्रकुंशनृत्यप्रमुदितमनसः कुङ्कुमारकवस्त्रा-
स्ताले नृत्ये च वाद्ये बहुतरनिपुणा मद्यपानादिसक्ताः ।
गायन्तो गापयन्तो विषयविवलिता हास्यलीलानुपक्ता
जातप्रीतौ धनानां वितरणचतुरा घुम्नभट्टादिकानाम् ॥१४॥
लोके माङ्गल्ययुक्ता शुभभवनगता मित्रवृन्दोपविष्टाः
कर्पूरोशीरसान्द्रमिजलमिलितैरम्बुयन्त्रैयषिञ्चन् ।
अन्योन्यास्येषु चूर्णैर्वहुसुभगतया मर्दयन्तो हमीरं
ढक्काभेरीमृदङ्गध्वनियुतनटनैर्नर्त्तनैलासयन्तः ।। १५ ।।
पूर्व येऽत्यन्तहीना धनरहिततया सङ्गताः श्रीगुरूणां
पादाम्भोज निविष्टा भ्रमरगण इव प्राप्तमाधुर्यरासाः ।
- प्रीतौ जातायां सत्याम् ।
