त्वाय वत्सपदम् । समाधौ स्थितः समाधिनिर्वाहकं
संसारमतितुच्छत्वेन मन्यते । सिद्धो योगः स्वयमेव
सर्वमेव संसारं शोषयित्वा स्वनिर्वाहकमेव स्थापितवान् ।
न च ते महापुरुषा अन्येषामुद्धारमकृत्वा वत्सपदत्वमात्रे
जातेऽपि स्वयमेव तरन्ति । अतो वत्सपदमेव कृत्वा
यावदन्येषामुद्धारो भवति तावत् तूष्णीं तिष्ठन्ति । अत
उक्तं, वत्सपदं कुर्वन्तीति ।। २९ ॥
प्रमाणसमाप्तिः। तादृशेन प्रमाणेन यत् सिद्ध्यति तत् प्रमेयमाह-
स्वयं समुत्तीर्य सुदुस्तरं द्युमन्
भवार्णवं भीममदभ्रसौहृदाः॥ ॥
भवत्पदाम्भोरुहनावमत्र ते
निधाय याताः सदनुग्रहो भवान् ॥ ३१ ॥
स्वयं समुत्तीफ़्येति ॥ तीर्णस्यास्थापनेनैव
वत्सपदकरणात् सम्पूर्णानुवादे सुदुस्तरं भवार्णवं
भीममित्युक्तम् । मोक्षपतिपादकत्वात् सर्वशास्त्राणां मोक्षः
सम्प्रदायश्च प्रमेयं भवति । स्वयं समुत्तीर्य
भवत्पदाम्भोरुहनावम् अत्रैव निधाय ते याताः ।
सम्यगुत्तरणं दुर्घटत्वे सति वक्तव्यमिति दुर्घटत्वमाह ॥ समुद्रो
हि दुस्तरः स्वतः । तत्रापि नक्रादिभिः कृत्वा सुदुस्तरः ।
व्यसनमृत्युजरादिभिरलौकिककरणसामर्थ्यघातकः । स्वतोऽपि
भीमोभयानकः।। घुमन्निति सम्बोधनं,चरणस्त्रिविधदोषनिवारणसमर्थ
इति ज्ञापयति । यथा सूर्योऽन्धकारं सर्वजगत्पूर्णं जाड्यं
भयं च स्वत एव निवारयति । तथा त्वञ्चरणप्रसादात् तेऽपि
संसारमुत्तीर्णाः । तर्हि कथमन्येषामुद्धारः, का वा अन्येषामुद्धारे
तेपामपेक्षा ?। तत्परिहारार्थमाह ॥ अदभ्रसौहदा इति ।
अदभ्रमच्छिद्रं सफलं सौहदं येषामिति । अनेन पूर्वमेव कृतं-