( २३६ )
शिवसायुज्य की इच्छा रखते वाले उस राजा को मान स्वर्गदुतो का कोई भहत्व ही नही है ऐसा प्रकट करते हुए वह मरणकालिक अधखुली आखें रखने लगा।
अन्तर्दहमिवालोक्य प्रियां कीर्ति विनिर्गतम् । |
अन्वयः
प्रथ सः मन्त्रिणः अन्तर्दाहम् आलोक्य विनिर्गतां प्रियां कीति इव दशनज्योत्स्नां दर्शयन् उवाच ।
व्याख्या
अथाऽनन्तर स राजा मन्त्रिण आमात्यान्प्रति मन्त्रिणमित्यर्षेः अन्तदहमन्तः सन्तापमालोचय दृष्ट्वा विनिर्गता बहूिनि सुता प्रिया हुद्या किर्तिमिव यश इव शुबलत्वाद्दशनज्योत्स्ना दन्तचन्द्रिका ‘चन्द्रिका कौमुदी ज्योत्स्न' इत्यमरः । दर्शयन् प्रकटयन्नुवाच जगाद ।
भाषा
इसके बाद वह राजा मन्त्रियो को घबडाया हुआ देख कर, बाहर निकलने वाली अपनी (सफेद) प्रिय कोर्ति के समान दन्तकान्ति को फैलाते हुए कहने लगा ।
क्षिप्ता खुकुटमाणिक्य-पट्टिकासु महीभुजाम् । |
अन्वयः
महीभुजां मुकुटमाणिक्यपट्टिकासु प्रतापेनटंकेन इव निजात्राक्षरमालिका क्षिप्ता ।
व्याख्या
महीं भुञ्जन्ति ते महीभुजरतेषा शचीं मुकुटानां किरीटाना माणिक्यान्येव मणय एवं पट्टिकास्तसु प्रतापेन प्रभावेण टङ्कने्व पाषाणवारणेनेव टङ्कः पाषाणवारण,' इत्यमरः । तिजस्य स्वस्याऽऽज्ञानानादेशानामक्षरणि ततोषक