|
मध्यंदिनेऽर्धरात्रे च श्राद्धं भुक्त्वा च सामिषम् । |
मध्यंदिन इति ॥ दिवारात्रे च संपूर्णे प्रहरद्वये समांसं च श्राद्धं भुक्त्वा प्रातःसायंसंध्ययोश्च चिरं चतुष्पथं नाधितिष्ठेत् ॥ १३ ॥
|
उद्वर्तनमपस्नानं विण्मूत्रे रक्तमेव च । |
उद्वर्तनमिति ॥ उद्वर्तनमभ्यङ्गमलापकर्षणपिष्टकादि अपस्नानं स्नानोदकं मूत्रपुरीषे रुधिरं च श्लेष्माणं निष्ठ्यूतमश्लेष्मरूपमपि चर्वितपरित्यक्तरूपताम्बूलादि वान्तं भुक्त्वोद्गीर्णनक्तादि एतानि कामतो नाधितिष्ठेत् । अधिष्ठानं तदुपर्यवस्थानम् ॥ १३२॥
|
वैरिणं नोपसेवेत सहायं चैव वैरिणः । |
वैरिणमिति ॥ शत्रु तन्मन्त्रिणमधर्मशीलं चौरं परदारांश्च न सेवेत। चौरस्याधार्मिकत्वेऽप्यत्यन्तगर्हितत्वात्पृथङ्निर्देशः ॥ १३३ ॥
|
न हीदृशमनायुष्यं लोके किंचन विद्यते । |
न हीदृशमिति ॥ यस्मादीदृशमनायुष्यमिह लोके पुरुषस्य न किंचिदस्ति यादृशं परदारगमनं तस्मादेतन्न कर्तव्यम् ॥ १३४ ॥
|
क्षत्रियं चैव सर्पं च ब्राह्मणं च बहुश्रुतम् । |
क्षत्रियमिति ॥ वृध्द्यर्थे भूधातुः । भूष्णुर्वर्धिष्णुः धनगवादिना वर्धनशील: क्षत्रियं सर्पं बहुश्रुतं च ब्राह्मणं नावजानीयात् । कृशानपि तत्काले प्रतीकाराक्षमान् ॥ १३५॥
|
एतत्त्रयं हि पुरुषं निर्दहेदवमानितम् । |
एतत्त्रयमिति ॥ एतत्त्रयमवमानितं सदवमन्तारं विनाशयति ।क्षत्रियसर्पौ दृष्टशक्त्या ब्राह्मणश्चाभिचारादिनाऽदृष्टेन । तस्मात्कल्याणबुद्धिरेतत्त्रयं सर्वदा नावजानीयात् ॥ १३६ ॥
|
नात्मानमवमन्येत पूर्वाभिरसमृद्धिभिः। |
