पुटमेतत् सुपुष्टितम्
1952.]
श्रोपद्मिनीपरिणये दशमोऽङ्कः
उद-कुतस्सर्वे ग्लानवदनाः ?
शार-उपविश्यताम् ।
उद--(उपविश्य ) हा मूर्च्छितस्सम्बन्धी !
- भ्रुजङ्गमेन किं इष्टः किं पपौ गरलं स्वयम् ।
- भीतोऽपवादात्कस्माच्चिद्धतो वा येन केनचित् ॥
शार--नैतत्सर्वम् ।
उद--(स्वगतम्) किंमन्यत्कारणम् ?
शार--(तीर्थेन प्रोक्ष्य) समाश्वसिहि ।
कासा--(उत्थाय)
- कापालिकाकरवशं तनया गतेति
- काल्यै बलिश्च भवितेति न मेऽद्य शोकः ।
- जामातरि प्रथिततेजसि हन्त शान्ते
- विश्वस्तया तनुजयाऽत्र किमस्ति सौख्यम् ॥
- कापालिकाकरवशं तनया गतेति
उद-( स्वगतम् ) कष्टं नष्टो मे सुतः प्रणङ्क्ष्यति स्नुषेति च ज्ञायते । (पकाशं) हा वत्स !
- अस्त्राणि योगिनृपतेरधिगम्य भूय-
- स्तेजस्विनं सुगुणदारसुशोभिपार्श्वम् ।
- दृष्ट्वा भवन्तमधुना मुदमाप्तुकामः
- प्राप्तोऽस्मि भद्र वेिधिना निहतो गतिः का ॥
- अस्त्राणि योगिनृपतेरधिगम्य भूय-
तदहं प्रविशामि हुताशम् ।
कासा--ज्वलित एवानल: । तदावां प्रवेिशावः । (इति उभौ वह्निमभिगच्छतः) ।
शार--(निवार्य) क्षण सह्मताम् । (इति तावासयति )॥ उद--वत्स भास्कर !
- भाग्येन केनापि कृतेन पूर्वं लभ्यः सुतः साधुगुणोपपन्नः।
- तस्यानुरूपा च वधूरनल्पैः पुण्यैर्विना स्यात्कथमत्र लभ्या ॥
109
