चैव पितः प्रोक्तः पिता नशाकर्मणि ।
पितुरक्षयकाले तु तय भ्रान्तिर्न विद्यते इति ।
श्रावाहनादि । तदुक्तं सग्रहकृता –
तपुनरप दत्वा निमन्त्रयेदिति । निमन्त्रण च अङ्गष्टरहि
तहस्तं गृहीत्वा देयम्
निरङ्गष्ट zीत्वा च विश्वान्दैत्रान्ममाहयेदिऽति पुराणवच
नात् । निरङ्कष्ट हस्तं गृहीत्वा निमन्त्र्य विश्वान्देवानावाहयेदिति
वात्रयायेः । अथवा अदां श्रमन्श तत आसनम् , तत आवा
इनादि । तत्राह याज्ञवल्क्य
‘पाणिप्रक्षालन कृत्वा विष्टरार्थं कुशानपि ।
श्रावाहयेदनुज्ञातो विश्वे देवास इस्टूचा इति ।
दवा दैवे दक्षिण जान्वालभ्य पित्र्ये च सख्यं जान्वालभ्य दैवे
क्षणः क्रियतामिति यजमानेनोक्ते तथेति ब्राह्मणेनोक्ते प्राप्नोतु
भवानिति यजमनेनोक्ते प्रानवानीति ब्राह्मणेनोक्ने एउँक कुशमा
सने एकैकं पादयोरिति ब्राह्मणे विनियोगं कुर्यात् ।
‘निधाय वा दर्भचदूनासनेषु समाहितः ।
अतिकर्तव्यता यमस्मृत्युक्ता
‘‘यवहस्तस्ततो देवान् विज्ञाप्यावाहनं प्रति ।
आवाहयेदनुज्ञातो विश्वे देवास इत्युचार इति ।