पृष्ठम्:तन्त्रवार्तिकम्.djvu/७२४

१५६ वार्धकं । न् इयह दशमे शेषवघ(भ्युच्चयचिन्तया ॥ प्रयागपरमणं च तत्तन्त्र।वापन्नश्चयम्। एतदेव प्रसङ्ग न परार्थाङ्गोपजीवनात् ॥ अन्याथांनष्ठितैः श ष रुपकरेऽल्पकल्पना । प्र। सदभावे च स्याङ्गपिष्ठप्रकल्पना ॥ अथ वर्विदमेवैकं हतं।यं शेषस्तु लक्षणम् । तदेव सूचितं वक्तमय8ः शेय यत्र क्षणम् । अन्यानि पृथगारम् ईशणनि करिष्यति । इदं सपरिवारण शेषाणमेव क्षम स गथशब्द आनन्तर्यपूर्व प्रतापराधकराणमक सर्वं ग्वा विवक्षित्वा प्रयुज्यते । प्रागुक्तभेदश्च शणनगतरोक्तं तव। पूर्वप्रतसमये ज्या शेप लक्षणnरयते । कुत इति चेत्यपेक्षया- मम इति तृव्यपदेशः A यस्मा। से दमविज्ञाय न शक्यं शेषस्य णम् । विधातुमत एतस्य सदनन्तरमुच्यते(१) ॥ भिननवि पदार्थान¢ शेषशेषित्व संभवः। ए कम्वे भाघदिश्येत कः शेषः कस्य योषिणः ॥ भदानसरवक्तव्यं श ष एमव च । प्रयोजकक्रमसेन शेषत्वथननिन्त नाना ॥ अयमव च सवधः सं मसध्ययोर्ह यः । अस्मिन् दि सति सृगो नान्यो भाष्यकोदितः ॥ पूर्वयगति संबन्धः योक्तोध्याययोर्ड यः । (१) त ।नवर्यमुपत सति । पिपाठः। ।