फिच, वैरोचनी मन्थरा घमुंघरापरायरधगं पुरदरेण निहता
जनार्दनकृतमर्दना च भार्गवजननी प्रदर्य दाशरथेरमन्दा सुन्दवधू
चघविचिकित्सात्सारयामास ।
कति । मनि भारतात मुघा भूमि । 'महामना मृतृति-' श्यादित
रान् । राषिद्-' इत्यादिना गमागम । तम्या अपराध उपदयागरणरूपे धुर परा
समर्थाम् । तदुपाचाचरणापरामित्यर्थ | रेख धुरा ता पारखत्रीति सुरवात
विप्रा । अफिया तु पूर्वगन् । साएव पुरदरेण पुर शपुगी धारपतीति परवर
इन्द्र । 'पू सर्वमा दारिसहो' इति खचू । 'सचि इस खुषधाहल । 'बायम
पुरदय 'च' इति विपातगान्गुनागम । तेन निरता व्यापादित वेचनीम् । पिरोलो
नाम रामसरस्यापल की पैरोचनी ता विरोचनपुत्राम् । स्यापत्तम उलण् ।
"रिहाण- इल्लादिना प् । विशेषणनेचलेगीदारीतनित्ययम् । मन्धरम् ।
तथा जमानेन जामदम्परेच विना इन विरचित गर्दन विदारणं यस्यास्ताम् ।
डिनशीपांगिरस । भगवाननी परशुराममातर रेणुश च प्रदृश्य स्टान्ततवा
निश्यि दापरणे धीरामम्यामन्दामनपा मुन्दा विचिविला ताइवानी
चरसण्यत्सारलाभारा निरतितवान् । 'विचिकित्सा तू सच' दधमर ।।
आश्चत श्रुतवृत्चेन तेन सुन्दनियावध । |
आधुत इति । शुत्तेन गरमाचार नेण । अपवा शुत दिशामिनमुखाश संपत पूत मन्थरावधादिपर्वपत्तान्तो येन तन तथोकेन । ' पो गरिने निष्वतीते रदपर्नु' समर । रेन धीरामेन भुन्दनियावास्नाटकाया वर आधुनीकारत । 'रीतमुररीतमनोहतगाथुन प्रतिशतम् समर । अब तस्य धीरामय भापों बनुरपि शिक्षारचो गृणवाने स इति छल कपटस्तस्मारा शादायधनेचान्यवदान एलोचनात् । तदगवानमनन्तरमेव सागर कारेवळ । 'मौवा या शिक्षिधी गुर इमर । अब छलाम्येन नाय निमारम बिथनुपाय इसारवायागययप्रांत- पादनादपलवभेद । 'गदिशब्देनासलावातिपादनमनध्व' ही सलबलम् ।। तदा ताटगाय जगामेसार-
तत्काले पिशिताशनाशपिशुना संभ्येष काचिन्मुने |
तत्काल इति । तत्लाले शिक्षारजनमये पिशित भासमान्द्रोति पिक्षियाणा यवशास्तेषा नाशस्य पितुना बका। श्रीरामाभ्याना राममाना सय प्रथमावा- मिति भान । शन्यत्र पिशिताशनानामशनस भोजनस्व पिशुनी । अध्याया अमुर- १ कृताहै ना ही पाठ २ बस्सादयामा वि पाउ' ३ 'स्पतालपापी पाठ'