पृष्ठम्:चम्पूरामायणम् (साहित्यमन्ज्जूषाव्याख्यासहितम्).pdf/३०

विकिस्रोतः तः
एतत् पृष्ठम् अपरिष्कृतम् अस्ति
26
चम्पूयमावणन् ।


  अथेति । अवानरार पितान अनु । पुनधिरनि यावन् । प्रयोजनाम्य

वैत.नि। । 'पिस्तारयोरा बितानम् दरसमर । "प्रवासासा' इति ठर। तम्गावानरादमे सप्तशत् । विभिर्वश्वानरो बर' इलमर । राहेमात्र । रहिराभवराजपाणिरित्व । रविदासपूर्व । प्रजापढे सपथी शापस प्रमातिना प्रेषित इति यान्त् । “दिल्लदित्यादिलपयुत्तरपदाम्य' इति प्यालय 1 पर पुरुषविशेष । उधार निगर। पुनायवे मुनानानन इछते। "मुप आनर सन् । बशराय राजे यजमानावामनप्रायमणाप पाला सरचन पास परमाणम् । 'गरगान व पायराम्' दररामर । 'सस्तृग नक्षा 'इल्ण् । प्रायन्छपुरी चमेतदिति पतवान् । 'पनामा-'इलादिना दापो परमादेश ।।  पायसम्मिरोहलत अर-  सत,

कौसल्याय प्रथममदिशभूपति पायसार्घ
प्रादादधैं प्रणयमधुर केम्येन्द्रस्य पुये।
पते देव्यो तरलमनस पत्युराठोध्य भावं
स्वार्धाशाया सयमकुरता पूर्णकामा सुमित्राम् ॥ २३ ॥

 तत इति । फौसल्याया इति । तर पासवानानार भूगतिर्दशरस कौसलम्ब रोजल स्त्री कौसभ्यः । 'उदेचोनरावनापर' इति बदरपाय । ती कोगन्याये अपमाहिये। 'यसभा नि थाम् । 'बनना यानित्रात ग उप- दानम्' ही समदानवायाँ । प्रथगमाय पायसवा समविभागम् । 'पुम्पोंडर्न समेड इलमर । अपिशव दत्तवान् । रेक्येन्द्र नेपयाधीश्वरम्म पुरी + प्राणयेन प्रेम्ण' मधुर माधुर्षग्रणाम । सल्ा अजन्तप्रेमास्पदलादिति भाव । अर्धमाशिष्ठभाग साहाहायान् । नत कितनाह-एते देन्यो कोसन्याने परागरा गुविनाये पावसाशाप्रदाचार्षालचिव एस भद्देशरमय। 'पति रामात्र एव' इति विसतानार 1 'स्वल्पापरस' इति सकारतोकार । भाब यथा कुमिता सम्पायसभागा भविष्यतासचिन पगालोग। पखुबेरणामाचा मुरुचिरननीयत्यय । वय ले। उमे इवय । वार्धामाभ्या ययो पापीययो राशा दत्तपोरयार(शाभ्यामभागापा समिना पूजयामा सालमनोरथावस्य कृतवादी । सार्वभागों प्रत्येक गाम्येन ट्रेधा विभज्यरमेय भाषमान्मा निसप्या बशिरमाये समिराये ददद्वारत्यय । अब च विभो । राभाषणसमत । तत्र चोर कोमल्याहये जनशिक्षा समित्रा, पिटाई करेग्य, शेरपुन मुनिजात्र, परिधानान् । रितु पुरागनारसवादी इएन्य । अफर गरासिंहसहितायाम्- पिन्डालने काले सुमिनी महीपति । विवाभामरपमयतु खरूप प्रा- छ।' इति । उक्त च काळदान–'अचिंता तेन कोसच्या प्रिया फेरन मशी । या सुभारता सन्या सुमित्रामैच्छीझर ॥ ते बहुशस्य पिपद पढ़शी