शौरिप्रणुन्नहयहेषितशब्दमिश्रो |
|
घोष गाण्डीवगुणटकार न क्ष्रूयते यदि । अस्माभिरिति शेषः । तदा ते तव
सबन्धि अखिल काक्ष्क्षित उक्तरीत्या तत्समर्पणरूप कर्तुं शक्यम् । हि खल्वये ।
साजुनस्य तस्य ग्रहृण देवानामप्यशक्यमिति भाव ॥ ४ ॥
सर्वेति । सर्वासा अस्त्रविद्याना सहवासेन यत्सौख्य तस्य सकेतभूमि परिनिदिष्टस्थान तस्यापीत्यपिना किमुतान्यस्येत्यर्जुनस्य शौयात्वर्षो ध्वन्यते । तस्य द्रोणस्य सबन्धिनी ता वाच सार्जुनस्य धर्मराजस्य ग्रहणमशक्यभियात्मिका प्रति परिषद्ननाना सभास्थिताना नृपाणा शिरस तिर्यक्प्रचार क्ष्लाघाकम्प प्रत्युद्ययौ उचितमेवोत्तर दत्तमिति क्ष्लाघयामासु । सर्वेऽपि सन्या इत्यर्थ ॥५॥
अथेति । अथ द्रुपदज धृष्टधुम्न द्रोणश्च तावुभौ पाण्डवकौरवसेनापती बद्ध आयत विस्तीर्णक्ष्च सम्यगुत्साह युद्धोद्यम याभ्या तथोक्त्तौ सन्तौ अत- एव रथै अक्ष्वै गजैश्च सवृतौ सन्तौ युद्धाय युद्ध कर्तु निरगच्छता निर्गत- वन्तौ ॥ ६ ॥
नामेति । अपि किच। तावुभौ पाण्डवकौरवीयौ राज्ञा वगौ सघौ क्ष्वेलितेन सिंहनादेन सहितौ सक्ष्वेलितौ, बिरुदै छत्रचामरादिराज्यचिहै सहितौ सबिरुदौ, महता अट्टहासेन सहितौ समहाट्टहासौ, आस्फालितौ सशब्द हस्तस्थुष्टौ असशि- खरौ भुजशिरोभौ ताभ्यास सहितौ सास्फालितासशिखरौ, वल्गनेन लङ्घन- गमनेन सहितौ सहवलानौ च सन्तौ नामक्षराङ्कितै भीष्मेति वर्णचिह्नितै नदी- सुतस्य भीष्मस्य बाणै पूर्णं रङ्गे युद्धभुवि अवतेरतु प्रविशतु ॥ ७ ॥