तद्वहुधा परीक्षितेन भवत शीलेन समञ्जसेन प्रश्नोत्तरेण च प्रसेदिवानस्मि । तस्मान्म[१]मानुग्रहेण स्वप्रान्निवृत्तैरिव भूयोऽप्युत्थितैरनुजन्मभि सह त्रयोदशीं शरद वे[२]षान्तरवन्त भवन्त कोऽपि न [३]जानीयादिति [४]वरमरणि च विस्मयविस्मारितनयनपरिस्पन्दनाय निजनन्दनाय प्रतिपाद्य स पुमानन्तर्दधे ॥
|
तत्तादृशो भगवतो वचसा निकाम- |
इत्यनन्तभट्टक् विकृतौ चम्पूभारते पञ्चम स्तबक ।
तदिति । 'तत् तस्मात् बहुधा अनेकप्रकार परीक्षितेन भवत शीलेन खभावेन च समञ्जसेन समुचितेन भवत सबन्धिना प्रश्नाना मदीयाना उत्तरेण प्रतिवाक्येन च द्वाभ्या प्रसेदिवान् प्रसन्नोस्मि । तस्मात् प्रसन्नत्वाद्धेतो मम अनुग्रहेण प्रसादेन स्वप्रात् निद्रात निवृत्तै । प्रत्यागतै । प्रबुद्द्धैरिति यावत् । भूयोऽपि पुन उत्थितै लब्धजीवितैरित्यर्थ । अनुजन्मभि भ्रातृभि सह त्रयोदशी शरद सवत्सर सर्वमपि । अत्यन्तसयोगे द्वितीया । वेषान्तराणि अन्यवेषा सन्यासादय तद्वन्त भवन्त कोऽपि अतिनिपुणोऽपि न जानीयात् मा बुध्यतु । इत्युक्तप्रकार वर च त मृगवेषेणात्मनापहृत अराणि च । ब्राझणस्येति शेष । विस्मयेन आश्चर्येण विस्मारित विस्मृतवेन कारित । नयनयो परिस्पन्दन निमेषोन्मेषव्यापार । यस्य तस्मै । आश्चर्येण निश्चल्क्षायेत्यर्थ । निजाय नन्दनाय पुत्राय घमराजाय प्रतिपाद्य दत्त्वा स पुमान् दिव्यपुरुष अन्तर्दधे अन्तर्हितवान् अत्र वाञ्छिताभ्या भ्रातृजीवनारणिलाभाभ्या अधिकस्य अज्ञातवाससवत्सरें परदुर्जेयवेषान्तरलाभवरस्य वर्णनात्प्रहर्षणभेद । 'वञ्छितादधिकार्थस्य सिद्धिं चाहु प्रहर्षणम्’ इति लक्षणात् ॥
तदिति । तत् तादृश । अनुपमस्वभावादिति भाव । भगवत यमस्य वचसा बरदानवाक्येन निकास अत्यन्त मोदभर सतोषातिशय आसाध प्राप्य आश्रम निज प्रति आगताना प्राप्ताना अमीषा पाण्डवाना सबन्धि महान् द्वादशवार्षिकत्वेन विस्तीर्ण समय वनवासशपथोऽपि प्राप्त तेभ्य लब्ध
२१
