क्रौ[१]र्यस्पृशा तदनु कौरवसार्वभौम- |
णस्य तादृशस्य मम भवान् कियानित्यभिप्रायगर्भत्वात्परिकरालकार । स चोद्यद्रद त्वेन उधदायुधत्वोद्यद्रोगत्वयो श्लेषभित्तिकया भेदाध्यवसितेन भुजातन्वोरौपम्यस्य गम्यत्वात्तुल्ययोगिताभेदस्योज्जीवक इति द्वयोरङ्गाङ्गिभावेन सकर ॥ २० ॥
क्रौर्यस्पृशेति । तदनु क्रौर्यस्पृशा वक्रिमस्पृशा कौरवसार्वभौमस्य भीमस्य वाग्रूपया मारुतनन्दनस्य हनूमत दृग्द्वारस्य नेत्रद्वारस्य पक्ष्मपुटयुग्ममेव कबाट कूट तस्य निदैव अर्गला तदाहरणकुञ्चिकया कवाटोद्धाटनशलाकिकया बभूवे भूतम् । भवतेर्भावे लिट्। भीमस्य गर्वोक्ति हनूमतो निद्रा निराकरोदिति भाव ॥ २१ ॥
इत्थमिति । इत्थ उक्तप्रकारया तस्य भीमस्य गिरा वाचा लाङ्गूलमात्रे पुच्छ एव । न तु देहे न वा मनसीत्यर्थ । तरल चञ्चल । प्रबोधसूचनायेति भाव ॥ स्वय स्वापेन समाधिनिद्रया । न तु कोपेनेत्यर्थ । अरुणे अक्षिणी यस्य तथोक्त कपीन्द्रो हनूमान् कोपेन अरुणाक्ष एन कुरुसिंह किचिदुदीक्ष्य दृष्ट्वा एव वक्ष्यमाणप्रकारेण ऊचे उक्तवान् ॥ २२ ॥
भद्रेति । हे भद्र। शुभशीलेति हासोक्ति । तुभ्य खस्ति शुभमस्तु । चिर बहुकालिक्रया जरया चरमवयसा निद्रयापि आतुर रुग्ण अतएवाह इह इदानीं अत्र वा प्रत्युत्थानादौ कर्मणि अर्हणे अवयवै करचरणादिभि अपटु अशक्तो sस्मि । यत तस्मात् त्वमेव जात्या जन्मना अवस्थानरीत्या स्थितिविधयापि च
- ↑ भय श्लोक कचित्र दृश्यते
- ↑ 'वाचा तया’ इति पाठ
- ↑ 'कपाट' इति पाठ
- ↑ ‘बभूव’ इति पाठ
- ↑ एतदनन्तरम्--
‘आ बालधेररिमहागृहदाहशौण्डादा चौषधाचलधृतिस्थपुटात्किरीटात् ।
अङ्गेष्वजातचलनोऽप्यखिलेषु भीममालोक्य मन्दमधरोष्ठपुटे चकम्पे ।'
इति श्लोक कचिद्दृश्यते - ↑ ‘जरसा' इति पाठ
- ↑ ‘एवम्’ इति पाठ
- ↑ ‘अभिलषित प्रार्थये’ इति पाठ
- ↑ एतदनतरम्--