पुटमेतत् सुपुष्टितम्
२६
काव्यरने
बभौ जिनेन्द्रो जठरे जनन्या
दीपो यथा स्फाटिकपात्रमध्ये ॥११॥
तद्गर्भवासे निवसन्नपीशः
स भास्वराङ्गो निहतान्धकारः ।
तत्याज बोधत्रितयं न तेज-
स्त्यजेत् करण्डेऽपि मणिर्महार्घः ॥ १२ ॥
मासान् पुरे पञ्चदशानुसन्ध्यं
बन्धुर्महेशस्य वसून्यवर्षत् ।
सौधा यदंशुच्छुरिता विरेजुः
शैला यथा कर्बुरिताभ्रलिप्ताः॥ १३ ॥
स्वनामसार्थीकरणाय भक्त्ति-
च्छलेन गत्वातिबलेन राज्ञा ।
विधित्सितं पुंसवनादिकर्म
पुरैव शक्रः स्वयमस्य चक्रे ॥ १४ ॥
मुग्धामरीगानसुधानिपान-
मुदश्छलान्मीलितचक्षुरेषा ।
विचिन्वती क्षेमवतोऽपि सूनोः
क्षेमित्वमायात् समयं प्रसूतेः ॥ १५ ॥
अवाप्य चैत्रासितपक्षपूर्णा-
मथो तिथिं सश्रवणामसूत ।
असावहम्पूर्विकयेव सूनुं
भानुं यदैवेन्द्रदिशा तदैव ॥ १६ ॥
१. 'तू' ख. पाठः. २., ३. 'थै' क. पाठः,
