परिसमाप्तिआआ आवईल?आकिता दर्शनीयानामवसानभूमिः । इदमुताआद्य सरःसलिलममृतरसमुत्पा दयता वंधराआ पुनरुक्ततामिव बीता स्वसृष्टिः । इदमपि खल्वमृतमिव सर्वे?ईद्रया?आदनय्तमर्थ० मीतविमलतया च?षः प्रीतिमुपजनयीत शिशिरतया स्पश्०आर?उखमुपहरति कमलसुगी?ध७ तया घ्राणमा?याययातई हंसभुखरतया श्रुआईतमानन्दयति स्वादुतया रसनामा?आदयति । नि यतं चास्यैव दर्शनतृष्णया न परिल्पर्जाते भगवान्???लारयनिवासव्यसनमुमापतिः । न रवछ सांप्रतमाचरति जलशयनदोहदं देशे रथाङ्गपाणिय०दिदममृतरससुरभिसलिलमपहाय लवण? रसपरुपपयस्युदन्वति स्वापईति । तूनं चेदं न प्रथममासीत्सरो येन ?आलगवराहघोणाभिघा तभीता भूतधात्री कलशयोनिपानपीरकलितसकलरालिलं सागरमवतीण९आ अन्यथा यरात्रा आआआधानेकपातालाआम्भीरा?भसि निमग्ना भवेन्महासररिआ कि५म५कन महावराहराहस्रैरपि नाग्ता७ रामिआया उआ?»तलेखा प्रान्तलेखा वीआई६आता नयनीआपर्याकृता । उआतः आग्रं आईचत्तहृआतीकमपि नास्तीप्तई भावः । ?आत्यक्षैति । प्रीस्तईजननाना र्प्रात्युत्पादकानां पी सामस्ल्पेताप्तिः प्राप्तिः आगरईसमाआईप्तः प्रत्यक्षीकृते?ईद्रयगो चरीकृता । विलोत्कईतेति । दर्शनीयाना द्र?ं योआयानामपराआनगामईः प्रान्तभूमईश्चरमत्?था वा आई?लोक्तईता र्वाआक्षईता । इतःपर दर्शनीयं नास्तीप्तई आआआवः । इदमिति । श्दममृतं ?गईयूषं तद्वद्रसो यर्स्येवंवईधं राररररत टाकस्य रालईलं पानीयमुत्षाद्य नर्माय वे?सा व्र?आणोत्पादयता जगत्राजता स्वराष्टिः स्वकीयनीर्मप्तईः ?न रुत्त्?तात्मईव नीता प्राआईआग्ता । आआकमेब आआस्तु नामान्तरेण वीईहतमईतई भावः । उआवृताआणो?आगदेन पुनरुक्ततां ?आष्टयन्नाहैदमिति । इदमीप । खलु आनई?ई?तम् । इदं प्रत्यक्षोपलम्ंयमानमप्यमृतमईव पीयूषमईब सवंंपात्मीनीद्रयाणामा?आदनं प्रीणनं तत्र समर्थ्ग् वलईछमतईत्त्वईमलतयाप्तईस्वच्छतया चक्षुआआआए नेत्रस्य ५आईआतई स्नेह मुआग्जनयत्युत्पादय?आई तथा शिशईरः शीतलस्तस्य भावस्तत्ता तया करणभूपया सर्शसुरञ्जमुपहरप्तई न्क्ररोत्तई । तथा कमलस्य न?ईढनस्य सुगन्धो यस्मिस्तस्य भावस्तता तया घ्राणं नात्सईकामाःयाययत्तई र्प्राणयत्तई । तथा हंरांएर्मरालैर्गुखरो वाचालस्तस्य भाचस्तत्ता तया श्रुआतई श्रोत्रमानन्दयत्तई र्प्राणयत्तई । तथा स्वादुतया आईमष्टतया रसना रसज्ञामा?आदयप्तई प्रीणयतई । नियतमिति । आनईयतं नाश्चईतम् । अस्यंएव राररा आआ? दशंनतृ?णया वलोल्क्तनत्लोभे?आआएमाप?ईर्भगाआनिआ?रः । ?कलासेति । केलाराआए रजताद्रिस्तत्र यो नवासोऽवस्थानं स आआव व्यरानमासत्तिआस्तन्न ?ग्?ईत्यजतई न जदृआत्तई । न खल्विति । ?आ?ष्ठ आनीन्?तम् । रथाङ्गषाणई?त्?पा णईर्र्दच्चः कृआणः रगंप्रतमईदानीं जत्?ए पार्नाये शयनं याग्स्तस्य दोहदमाभईत्ढाषं नाचरत्तई न करोत्तई । पू?रु जल शयनाआगेक्षाकारणमाहाआदिति । य?रेतई हेत्वथंई । इदममृतवर्त्षायूआआबैपां दृआआस्मेन्नेवांवीं यत्?र्राआआ?आलईलं सुगीन्धपानीयं तदपहाय त्यक्त्वा लवणो यो ररग्स्तेन पसग्ं ?९आं पम्गे यस्मिन्नेचंभूत उदंवत्तई रामुद्रे स्वाआआ ?आई शयनं करोत्तई । अतो नृआनं आनईमितम् । इदं प्रथममादो नाराआर्न्नाभूत् । आआतदभाबादो कृष्णः समुदे शयनं करोतीआतई भावः । कारणान्तरमाहयेनेति । येन कारणेनेदं प्रथ्ग्मपो नाराआर्दतएव भूत?ंआर्त्रा भूताना प्नाआईणनां धात्री धारणक्षमा । आआतदषेक्षया तूनं सागरं रामुद्रमबर्तार्गा मध्ःंयप्रषई?आ । अ८ंआ तां ?आशेप
