पृष्ठम्:कादम्बरी-उत्तरभागः(पि.वि. काणे)१९१३.djvu/140

विकिस्रोतः तः
एतत् पृष्ठम् अपरिष्कृतम् अस्ति

नवस्तनयेप्वात्मभरमासज्यलघुशरीराः परलोकगमनंसाधयन्तिआ
यच्चवलाद्गत्?ए पादमाधाय यदा तदानिच्छतोप्यार्च्छद्यत एव
कृतान्तेनातद्यीद पात्रेक्वचिदपिस्थापयित्वानिज?दंजरापीर
भुक्तायुःशेषेणनिष्प्रयोजनस्थितिना सर्वसुखबाह्येन मासण्डिएन
?परलोकसुखान्युपार्ज्यन्ते लाभ एवायमा तदस्यवस्तुनः कृते
भवन्तोमयाप्रार्थनीयाःआ?त्युक्त्वा संनिआहईतान्यपिपारईत्यज्यो
चितानिसर्वसुखान्यनुचितान्यङ्गीकृत्यवन्यानितथाहिहर्म्य
बुद्धिंवृक्ष?लेप्वनतःपुरस्त्रीप्रीआईतं लतासु संस्तुतजनस्नेहं हारईणेपु
निवसनरुआचईचीरवल्कलेपु कुन्तलरचनाभियोगं जटास्वाहारहार्दं
१०कन्दमूलफत्?एपुनर्मालापं धर्मसंकथासुसमररसमुपशमे शस्त्रधार
णव्यसनमक्षाश्त्रे प्रजापारईपालनशक्तिंसमित्कुशकुसुमेपु जयेच्छा
परत्रकोशस्पृहां तपस्याज्ञांमौनेसर्वोपभोगराआआं चवैराग्येतन
यस्नेहं तरुपुसंक्रमय्यतथातपप्तईजनोत्वईताः कियाः कुर्वन्ग
आधवईलोकोचितांनहरहरुपचारान्कादम्वर्या कथमपि समुत्सष्टल
१?ज्जया महाश्वेतयाच क्रियमाणाननिच्छन्नावईच्छेदात्सायंप्रातश्चा
नुभूतचन्द्रापीडदर्शनसुखो दुःखान्यगा?आयन्नरपतिः सपारईवारः
समंदेव्याशुकनासेनचतृत्रैवातिष्ठता
इत्येवंचकथयित्वाभगवाञ्जावाआलईर्जरामिमवविच्छायं प्तईत
कृत्वाहारीतप्रमुय्तान्सर्वानेवता??छ्रा?कृआनृवादीतादृष्टमायुप्मद्भि
आरईदमन्तःकरणापहाआरईणःकथारसस्यृआक्षैपसामथ्य९म् । यत्कथयितुं
प्रवृत्तोस्मि तत्पारईत्यज्यैव कथारसात्कथयन्नति?मतिक्रान्तोस्मिआ
४?तद्यःसकामोपहतचेताः सयंकृतादेवाआवईनयाद्दिव्यलोकतः पारई
भ्रश्य मर्त्यलोके वैशम्पायननामा शुकनाससूनुरभवत्स एवै?
? ऋवऊऋव?ऊउवऊ ? ?