पृष्ठम्:कथासरित्सागरः - सोमदेवभट्टः - १९०३.djvu/२४४

धन्धकीं किमिव गृहम् । इति स्वदेशप्राप्तश्च धनदेवो विचिन्तयन् ॥
वृद्धाया ख• ' योषितः । प्रविवेश तया । साकं राजपुत्रा दिनव्यथे ॥
पप्रच्छापरिजन्तीम् । धनदेववणिग्रेझवातंसस्वेह वेत्सि किम् ॥
का वार्ता यत्र तत्र सा । पुंसः नवनवेनैव तद्भार्या रमते सदा ॥
ज्वा तत्र हि लक्ष्यते । नक्तं विशति यस्यां सा एवन्तः प्रदीयते ॥
पश्चिमायां पुनर्निशि । षानवता स्व' स नैव निभालयति किंचन ॥
यातिं नगरेऽत्राखिले गता । । बहुकालो गतोऽद्यापि न चयति' द्य' तस्षतिः ॥
घनदेयस्तदैव सः । युक्त्या निर्गत्य क्षत्रिागात्सान्तर्मुखः खसंशयः ॥
पैट Gश्चबम्बिताम् । बेिवेश स ततस्तभित्क्षिप्यन्तरनीथत ॥
अ शथ्य निन्ये मदान्धश्च । अविज्ञासः स्वगेहिन्था हठरीवस्त्रभूढया ॥
आस्ति तदोषदर्शनात् । तावन्न मद्दोषेण निद्रां तहिनी’ ययौ ॥
भिः खस्वरं 'Gजुपेटया । भाक्षेण बहिः क्षिप्तः खिनो वणिगचिन्तयत् ॥
है नाथं निबन्धनम् । तासामेवेह ही धार्त तस्माच्छेयो' वनं परम् ॥
स तf राजसुखमषि । धनदेवः प्रश्नमश्वते गन्तुं दूरं वनान्तरम् ॥
मिलितो मित्रतामगात् । ब्राह्मणो रुद्रलोपाख्यः प्राप्तानि ॥
तं स्वभार्याशक्तोि द्विजाः। तेनैव वणिआ साकं खायं स्वग्राममसत् ॥
यं हृष्टा नदीतटे । माद्यन्ताविव गायन्ते नर्मण पृच्छति स्म सः ॥
कच्चिदस्यनुशार्गिणी । येनैवं गायसि मदोन्मन्यमानस्तृणं जगत् ॥
गोप्यं वस्तु किौम्भया। चिरविप्रोषितस्येह रुद्रसभद्विजन्मनः ॥
हैं औTYश सह भजे । प्रवेशयति तद्दसी स्त्रीवेषं दादृहेs Tr ॥
मन्युराशिं[‘व । तत्वं समस्तं रुद्र खां ज९ लः ॥
(वेषं देही आम। या(घरवमिव तत्र/य यस्यसै कौतुकं हि मे ॥
दीयं कालकच्छम् । लगुडं चास्व वैवेहै तद्दशं यावद् यासि ॥
स्वैरं दन्तजनाम्बरः । नक्तं तत्र अहं च विश्रास्यामि निशामिमाम् ॥
(frशङ्कrत्र । गृहीत्वा रुद्रसोमोऽप्र तद्धेषेण ख तस्थिवान् ॥
धनदेवेन च सः । दूरे तत्र मनावतस्थौ दासी सा चाययौ ततः ॥
हमेय स्त्रीवपण्ठिवम् । एहीयुवस्वा ततो रुद्र सोमं गोषधियानयत् ॥
तैपलबुद्धितः । उत्थायैव धृताश्लेषां रुद्रसो व्यचिन्तयत् ॥
कङ जयन्ति स्त्रियः । पाषानुरक्त यदियं गोपेऽध्यासन्नयतनि ॥
। तदैवास्य गिश । भिलैव विरक्तस्मा धनदेवान्तिकं ययौ ॥
दर्णिजं तमुवाच स: स्वय सहझमस्येमि वनं यातु गृहं क्षयम् ॥