सप्तमः खण्डः
सौभरं च ॥ ३.७.१॥
इम इन्द्राय स्तुन्विरे (सा. २९३) इत्यत्रकं साम । इमाइ । इमई (ग्राम. ८. ७. २९३. १) इति तृतीयद्वितीयादिकं सौभरम् । सर्वत्र चकारो वाक्यभेदद्योतनार्थः ॥ १॥
गार्त्समदं च ॥ ३.७.२॥
इम इन्द्र मदाय ते (सा. २९४) इत्यत्रैक साम । इमइन्द्र[I]मदा- यताइ (ग्राम. ८. ७. २९४. १) इति चतुर्थमन्द्रादिकं गार्ल्समदम् । गृत्स- मदेन दृष्टम् ॥ २॥
वाचश्व साम ॥ ३.७.३ ॥
आ त्वाद्य सबर्दुघाम् (सा. २९५) इत्यत्र सामैकम् । आत्वद्या- सांबदुर्घाम् ( ग्राम. ८. ७. २९५. १) इति मन्द्रमन्द्रादिकं वाचः साम ॥३॥
बार्हदुक्थं च ॥ ३.७.४॥
न त्वा बृहन्तः (सा. २९६) इत्यत्रैकं साम । नत्वाबृह (ग्राम, ८. ७. २९६. १) इति चतुर्थमन्द्रादिकं बाहदुक्थम् ॥ ४ ॥
वाशं च नैपातिथं वा ॥ ३.७.५ ॥
कई वेद सुते सचा (सा. २९७) इत्यत्र सामैकम् । कईवेदा (ग्राम. ८.७.२९७.१) इति मन्द्रादिकं वाशम् एतन्नामधेयम् । नैपातिथसंज्ञम् ॥ ५ ॥
तौरश्रवसं च ॥ ३.७.६॥
यदिन्द्र शासो अव्रतम् (सा. २९८) इत्यत्र सामैकम् । यदिन्द्रा (ग्राम. ८. ७. २९८. १) इति द्वितीयक्रुष्टादिकं तौरश्रवसं च ॥ ६ ॥
