यम् । सः शौरिः स्वस्मिन् स्वविषये आवश्यकं अवश्यकर्तव्यं शुभं कर्म--
|
न विष्ण्वाराधनात्पुण्यं विद्यते कर्म वैदिकम् । |
इत्याद्युक्तमाराधनादिकं मां कारयतु `हृक्रोरन्यतरस्याम्' इति द्विकर्मकत्वम् । पक्षे -बहुधा बहुवारमिति यावत्। यद्वा-बहुप्रकारेण चैत्राद्याश्विनान्तमासेष्वनियमेनेत्यर्थः । तेष्वेव मासेष्वधिकमाससंभवात् । मासानां चान्द्रमासानां व्रजो निवहः ‘गोष्ठाध्वनिवहा व्रजाः' इत्यमरः । तस्मिन् भवतीति मासव्रजभूः ।
|
द्वात्रिंशद्भिर्गतैर्मासैर्दिनैष्षोडशभिस्तथा । |
इति स्मरणात् । यः मलिम्लुचः-
|
एष षष्टिदिनो मासः पूर्वार्धस्तु मलिम्लुचः । |
इत्युक्तलक्षणः अधिमास इत्यर्थः । मलिम्लुचत्वं चास्य-
|
वत्सरान्तर्गतः पापो यज्ञानां फलनाशकृत् । |
इति शतातपोक्तरीत्या तस्करैर्यातुधानैराक्रान्तत्वादिति ध्येयम् ।
|
मलिम्लुचो मासभेदे चोरज्वलनयोः पुमान् । |
इति मेदिनी । सः निषिद्धोपि-
|
मलिम्लुचस्तुं यो मासस्स मासः पापसंज्ञितः । |
