विदूषकः-धंसदु दे उच्छाहवुत्तन्तो[१] । [ध्वंसत व उत्साहवृत्तान्तः]
(निष्क्रान्तः सेनापतिः)
राजा--(परिजनं विलोक्य) अपनयन्तु भवत्यो मृगयवेशम् । रैवतक, त्वमपि स्वं नियोगमशून्यं कुरु ।
परिज[२]नः- जं देवो आणवेद । (इति निष्क्रान्तः) [यद्देव आज्ञापयति]
विदूषकः--कदं भवदा[३] णिम्मच्छिअं । संपदं एदस्सिं पादवच्छाआए विरा[४]इदलदाविणदंसणीआए आसणे णिसीददु भवं, जाव अहं वि सुहासीण होमि । [कृतं भवता निर्मक्षिकम् । सांप्रतमेतस्यां पादपच्छायायां विरचितलतावितानदर्शनीयायामासने निषीदतु भवान्, यावदहमपि सुखासीनो भवामि]
राजा--गच्छाग्रतः।
विदूषकः--[५]एदु भवं । [एतु भवान्]
(इत्युभौ परिक्रम्यौपावष्टौ)
राजा--माढव्य, अनवाप्तचक्षुःफलोऽसि । येन त्वया दर्शनीयं न दृष्टम् ।
यद्देव आज्ञापयति । कृतं भवता निर्मक्षिकम् । जनराहित्यभियर्थः । सांप्रतमेतस्यां पादपच्छायायां विरचितेन लतावितानेन वील्लीचन्द्रातपेन दृर्शनीयायां रमणीयायामसने निषीदतु भवान्, यावदहमपि सुखासीनो भवामि । अहं तु कण्डितसंधित्वेन क्षणमप्युवेशनं विना स्थातुं न शक्नोमि । तवोपवेशनेन विना मम तदत्यन्तमनुचितमिति शीघ्रमुपविशेति भावः । एतु भवान् । 'राजा-माढव्य, अन-
तत्करवाणीति शेषः ॥ अपनयन्त्विति । भवत्य इति । पारिसरवर्तिन्यो यवनिका उच्यन्ते । मृगयावेषं मृगयार्थं कल्पितं हरीतकंचुकादिकम् । किदमिति । कृतं भवतेदानीं निर्मक्षिकं विविक्तं कृतमित्यर्थः । माढव्येत्यादि । अनवाप्तमलब्धं चक्षुःफलं दर्शनीय-
