एतत् पृष्ठम् अपरिष्कृतम् अस्ति
५२ श्रीगान्धिचरिते कञ्चित्कालं तत्रावातिष्ठ्न्त। तदन्तराले सहस्त्रपञ्चकप्रायमिताः कर्मकराः समवायन। परं तत्रापि चिरं चासो नोचित इति ततः प्रयाय द्रंस्वाम इति प्रविश्यात्मग्रहग्र्ं साध्यमिति निरचैषुर्नेतारः। इदञ्चोदघोषयन---विदितमस्तु राज्याधिकारिर्गां यद्वयं चन्धनमात्मनः कामयमानः ट्रांस्वाल इति राष्ट्र्ं प्रविशामः। यावत्पञ्चचत्वरिंश्द्रूप्यकात्मकः करो नापनेष्यते तावद्धयं सततमटनं करिष्यामः। श्रन्ते च फिनिक्ल इत्यत्र गत्वा वत्स्यामं इति।
एवं निश्च्यं प्रथयित्वा महात्मानं पुरोधाय त्रिसहस्त्रातिरिक्ता जनास्ततः प्रास्थिषत। यदा ते स्टेराडर्ट्न इत्यभिधानमधिष्टानमपंस्तादा महात्मा राजपुरुषैरग्राहि। श्रीपोलकमहोदयस्तदनीमाप्रीकावासिनां भरतदेशजानां हिताय भरतवर्षे यियासुरिदं द्रुट्वकर्मकरर्गां प्रयर्गादिकमद्यतिष्ठ्त। श्रभियुक्तो यियासुरिदं द्रुट्ठ्कर्मकरार्गां प्रयार्गांदिकमध्यतिष्ठ्त। श्रभियुक्तो महात्मा डराडीव्यचहारमराडपे भौमचासरे समुपातिष्ठ्त। प्राड्विचाकस्य समग्न्ं यत्तेनाचाचि तत्संन्दिप्येहोपन्यस्यते--- श्रहमभियोगयाथार्थ्यमभ्युपैमि। श्रहमिहत्यः प्रतिष्टितो व्यवहारोपंजीवीति मत्तो नान्योस्मिस्कर्मर्गी प्रष्ट्व्यः। श्रहमेव सत्यग्रहिसड्घ्ं ट्रांस्वाल्सीमातिक्रमर्गि प्रश्ट्व्यः। श्रहमेव सत्यग्रहिसंड्घ्ं ट्रांस्वाल्सीमातिक्रमर्गो प्रैरयम। कर्मकरा श्रपि वयमिवन्यदापद्योरंन्नित्यशड्क्यास्माभिः सर्वैं सम्भूयः वि
१ श्रधिष्ठनं पुरं। श्रधिष्ठानं चकपुरप्रभावानेष्बपि---इत्यमरः। २ श्रपद्गताः स्युरित्यर्थः। तथा च श्रीरामायर्गो प्रयोगः---