निःश्वस्य स्थूलस्थूलैरन्ताआआता हृदयशुद्धिआईमवादाय निर्गच्छद्भिः इन्द्रियप्रसादमिव वर्षद्भिः तपोररवनिःस्यादामईव स्रव?ई ? लचनविषय धवलिमानामईव द्रवीकृत्य पातयद्भिः अच्छाच्छैः अगलकपोलस्थलस्खलितैः अजशीर्णहारमुक्ताफलतरलपातैः अनुवद्धबिन्दुभिः वांकलावृत कुच?ईआखरजर्जीरतसीक?ररश्रुभिरामीलितलोचना आर्नेःशव्दं रोआईदतुमारेभे । तां च प्ररुदितां दृष्ट्वा चन्द्रापीडस्तत्क्षागमचिन्तयन्८अहो दुआरीनवारता व्यसशेपनिपातानाम् थ् यदीदृशीम प्याकृतिमनभिभवनीयामात्मीया कुवपईन्त । रावाथा न न कंचन स्पृश?ईत शरीरधर्माणमुप तापाः । वलवती हि द्वंद्वानां प्रवृत्तिः । इदमपरमधिकतरं जनितमतिमहन्मनसि मे कौतुक मस्या बाष्पग्प्तलिलपातेन । न ह्यल्पीयसा शोककारणेन क्षेत्रीक्रियन्त एवंविधा मूर्तयः । न हई क्षुद्रनि?ग्ःआतपाताभिहता चलातई वसुधा इत्तई संवार्धईतकुतूहलश्च शेकस्मरा?आहेतुतामुपगत मपराधिनमिवात्भानमवगच्छन्नुत्थाय प्रस्रवणाद?आईलना मुखप्रक्षालनोदकमुपनिन्ये । सा तु सा तादृशी ?ईःशष्दं ःबनईवीर्जतं यथा स्यात्तथा रोदईतुं रोदनं कर्तुमारेभ उआआरम्मं चकार ? ७ंआथाशु आवईशेष यन्नाहस्थूलेति । स्धूलानई च स्थू_लानई च स्थल्स्?तु?आनई पैः । उआस्तईवेतत्वसाम्यादाह७ंआन्तरिति । ०आन्तर्गतां म?यप्राप्ता हृदयशुआईद्ध त्वईत्तनीआएर्मत्न्यीमवादाय गृहृआई?आआ आनईर्गत्ला?ई?र्व?ईराआआच्त्र्?द्भित्र् । इन्द्रिआएति । इ आईःद्रयाणामक्षाणां प्रसादं प्ररान्नतामईव वर्पाद्भईर्वत्तां?ंआ ?र्याद्भईः । तप ?ति । तपराआ चान्द्रायणादीनां रस आईन स्यदीमव द्रबरहस्यमईव स्रबीद्भः क्षरद्भिः । लोचनेति । लोचनीबषयं नेत्रसंब?ईधनं धवज्जेमानं श्वेत्तई मानमईव द्रवीकृत्य रर्साकृत्य प्गतयद्भिः ङाव्छेति । अच्छा?ई चा?छा?ई चाणेछाषेछा?ई तेः । उत्तिस्व च्छोईत्यथंः । अमलेति । अमलं आर्नेर्मल यत्कपोलस्थत्ढं तत्र स्ख?ढईतई स्र?लना प्राप्तेः । अवशीर्णेति । आआवशीर्णस्त्रुआटईतो यो हारो मुक्ताप्रालम्वस्तस्य गुत्त्?आफलाआनई रसोद्भवानई तद्रत्तरलः कम्पनः पातो येषां तेः । ।आतेनोज्ज्वलत्वराआम्यात्९आरन्मुत्त्?आफलराआम्यमभू??आआं वानतम् । उआनु?द्धाः परस्परानुषईद्धा आबईन्दवो आवईमुषगे येप्गं तईः । वाआएकलेति । वप्»कला?ती चोचाच्छा?ईतौ यौ कुचौ आग्यगेधंरांए तयोः आईशखरमग्र तेन जर्जीताः आईआआआईयलतां प्राप्ताः र्साकराः कणा येषा तैः । एतेन कुचयोरतईकाठिन्यं व्यीञ्जतम् । अंवयस्तु प्नाआआएवोक्तः । तामिति । तां कन्यकाम् । चकारः पुनरर्थकः । प्ररुआईदता कृताश्रुपातां दृष्ट्वा आवईतोक्य चन्द्रार्श्वाद्वस्तत्क्षणं तास्मईन्नवसरेऽआईचन्तयी?आआईततवान् । आईचन्तात्त्वईषयमाह७ंआहो इति । उआहो इत्याश्चर्यं । व्यसनाआनई म द्य?गनार्दा?ई तत्रो?आनईपाता अत्यासात्तीक्तरूपास्तेषां दुआईर्थवारता दुदृं?यता । अल्?आयासेन ?ईएवार?ईतुं शक्यते न तु स्वत्पप्रयासेनेतई भावः । य?ईतई हेत्वर्थै । उअनामईभबर्नायां न आआर्रराभईभवईतुं योग्यामेतादृशीमर्लाक्रईकीमाःया कृतईमाकारामात्मीयां स्वायत्ता कुर्वीत प्रणय?ईत ? सर्वथेति । रार्वथा रार्वप्रक्?आरोणोपता?गः कामाआर्भलाषाः र्कचन शररिधर्गाणं न न स्पृशीत न नाआई९?र्षाञ्त । द्वौ नवंएआ प्रकृतमर्थ सूचयतः इतई न्यायाद्द्विनकार प्रयोगः । बलेति । आहई आईनी?तम् । द्वंद्वानां गु??टुःरखानां आप्र?ऋआईत्तः प्रवर्तथं वत्ढवर्ता वातईष्ठा । इदमिति ।
