पृष्ठम्:कादम्बरी-काशिनाथ पाण्डुरंग.djvu/235

विकिस्रोतः तः
एतत् पृष्ठम् अपरिष्कृतम् अस्ति

तकीतपययवसग्रासं रनरोऽवताया पीतसलिलमिच्छया स्नातं शेत्थाप्यान्यतमस्य समीपव र्तिनस्तरोमूआलशाखायामपगतखलीनं हस्तपाशशृङ्खलया कनकगथ्या च»र?आआऐ वद्ध्वा कृपाआईआआआ कावत्सूना?ईक्षस्वा चाग्रतः कति?ईत्रारस्तीरदूर्वाप्रवालकवलाआपुऋनरपि सलिलमवततार । ततश्च प्रक्षालिताकरयुगलश्चातक इव कृत्वा जलमयमाहारम् चक्राह्व इवास्वाद्य ?णालशक ललि आईशशिराशुआईरव कराग्रैः स्पृ?आ कुमुदानि फणीव९आभिनन्द्य जलतरङ्गवातान् अनङ्गशरा प्रहारातुर इवोरप्तई निध? आय नलिनीदलेत्तरीयम् ? अरण्यराज इव शीकरार्द्रपुप्करोपशोभित करः रनरःसत्ढिलादुदगात्? । प्र?आग्रभग्नीआरैश्च रामृणालकैर्जलकप्घिआकाचितैः कम?ईनीपलाशै र्लतामण्डपपीरषईप्ते शिलातले स्रस्तरमास्तीर्य आनईधाय शिरसि पिण्डीकृतभुत्तरीयं निषसाद । मुद्वर्त विश्रान्तश्च तस्य सरस उत्त५र तीरप्रदेशे रामुच्चर?तमुन्मुक्तकवलेन आईनश्चलश्रवणपुटेन तन्मुखीभूतेनोद्बीवेगेन्द्रायुध५न प्रथममाकार्गीआतं श्रुआतईसुभगं वी?आआतन्त्रीह्मंकारमिश्रममानुषं लाआत्ताः ?त्तईपये क्तईयन्तो यवरां तृआआं तस्य ग्रासा गु?एरका येन स तं ततः आग्ञ्चात्तमश्वं सरोवतार्य स?ए मध्ये र्ना?आआ पीतं स?ईढत्ढमईत्छया येन न तु वलात्कारेण स्नातं कृताआआवं चोत्था योत्थानं कारायईल्ला आग्श्चात्तटमानीयानातमस्य कस्पाचईत्राभीपर्वार्तनस्ततर्वृक्षस्य भू_लशाखाया च स्कन्धशाखायां डाले आनीआरणे घ?आ । कीदृशम् । आआपगतं त्?गईभूतं आ??आईनं ?र?यन्त्रणं यर?ंवंभूतम् । कनकमय्या गुबर्णनीईर्मतया हस्त पाआआआय्?लया हस्तवन्ध?था यः पासो ग्रीन्थस्तदभा या वृङ्खला तया बर??आऐआ पादां बद्ध्वा आनईयम्य कृपा आईणका क्षु?ईका तयावद्धना?एकर्तितान्कप्तीचीईत्कयतः सरस्तीरस्य त?आकप्रर्तारस्य ?ऊवांयाः शतषर्विकायाः प्रवालकाआलाआ?ईकरालयगुडेरकानग्रतः आईक्ष?वा पुरो आनईधाय । अत्र चकारः क्रियासमुच्चयार्थः । पुनरापई द्विर्तायवारमीआआ सज्जईलं नीरमवततारोर्त्तार्णवानः । स्वयमई?ई शेपः । ततश्च तदनन्तरं प्रक्षाआईलतं कर युगलं दृ३स्तयुग्मं येनंवंभूत सरःसीलल?दगादुदप्तईष्ठीदत्यन्वयः । चातक इब तोकक इव जलमयं पानीय मयमाहारं प्रत्यवसानं कृत्वा वईधाय । चक्राह्ल इव रथाङ्गनामेव गणालशकत्ढाआनई आईवराग्?ण्डान्यास्वाता स्वादं कृताआ । आसीशईरांशु?ईब हईमांशु?ईब कुमुदान कईरवाआ?ईआ कराग्रैर्ह?आआग्रईः स्पृ?आ स्पर्श कृत्वा । फणत्त्वई भुजग इआआ जत्ढतरङ्गवातानम्भःकाङ्कुआएत्ढरार्मारानीभनद्य संस्तूय । ७ंआनङ्गशारप्र? हारातुर इव कामवाणानुआआईद्ध इ? नलईनीदतोत्तरीयं कम?ईढनीपत्रवईकक्ष्यगुरत्सई वक्षत्सई आनईधाय संस्थाष्य । उआरण्यगज इव वनकर्राव सीकरे णार्द्रमुन्नं पुप्करं कमत्ढं शुइआप्रं च तेनोपशाआएआईभतः करो हस्तः शुण्द्वा च यरयैवंभूतश्चद्रापीइः । लतेति । ल राआत्ढक्षणो यो मण्डषो जनाभय?आएन पारीईक्षप्तं वल?ईते । पीआक्षी_आप्तं वलयितम् इतई ?आएशः । आआवंभूते आईशलातले पृथु?आस्तरोप?ई स्रस्तरमास्तीयथस्तराआं कृताआ ततः आईपर्ण्डुआकृतं आई?ग्ण्डतां प्राआईआग्तं यदुत्तर्रायं नवरानं आईशरातई मस्तकरयाधोभाआआए ?ईधाय संसयाप्य आनईपसाद शयनं ?आकारेत्योवयः । ?तः स्रस्तरं कृतवाजई?गक्?आ ?आयामाहकमलिर्नाति । कमलईनी नीलनी तरयाः आआलाशंएआ आआत्रैः । कीदृशईः । प्रत्यग्रं तत्कालं भग्नाआनई खीण्ह्रताआनई आईआआरात्सई प्रान्तान येपां तंएः समृणालकेएकः सत?एतुलैः । स्वार्थे कप्र?ग्यः । जलस्य ?गनीयरय या