पृष्ठम्:कादम्बरी-काशिनाथ पाण्डुरंग.djvu/214

विकिस्रोतः तः
एतत् पृष्ठम् अपरिष्कृतम् अस्ति

नर्नाव ?ऋऊआईशृ ? किरीटमय ?व दिवग्तः जयश०एदमयमिव त्रिएभुवनमभवत्त् । आआर्ताआ कृउन्लपवईताकारैः प्रचत्ठद्भिर्मत्तवारप?आः उत्पातच द्रमण्डननिभाश्च प्रोऋङ्खद्भिरातपत्रै ? भंवनपाम्भोदग?भीरभीमनादेन च ध्ंवनता दुन्दुभिना तारकावर्परादृशेन विसर्पता ?आजमीकगईनकारण मृमकेतुधूसाग्ष्ट्राआएल्लसद्भिरवनिरजोदण्डाकः निर्धातपातपरुषगम्भी रत्रांआआ?आ करिकण्ठगर्जितः ५ऐतजकप्?आवर्पवध्रुणा च भ्रमता मतङ्गजकुम्भसिन्दूररेणुना ।? आऋभि?आजलीआजत्य्कव्रृआएलचचलाभि?आ प्रविसर्प?तीभिस्तुरङ्गममालाभिः अ?ंधकाआरईत आईआऋ७रा०।»आगांआ चोनवरतं क्षरता मंंदजलधारादुर्दिनेन कलकलेन च भुवनान्तर०एयापिना म?आप्रत्ठयकाल इव सजहो । वलकोलाहलभीता इव धवलध्वजनिवहनिरलेतरावृता श?? ज्काआपई ढृ?आ दि?आ । म९ लिनावनिरजःसंस्पर्शशङ्किताममव समदगजघटावचूलसह यमं??मीतदृऋरमं?र्वरनलमपससार । प्र१आवलवेत्रि५वत्रलतासमुत्सार्यमाणा इव तुरगसुर र्ना ?ग्?ऋप्तीआऋआंष्टः । आभरणा?आई तेपामंशवः आईकाणास्तम?र्गव दृण्डईश्चष्ठः ?ईर्राटाजई कोर्टाराआआई ंन आं ऋन ?र्व?आंआ वायरः । जयश्?दो मागधानां शुभामूचकः शव्दस्तन्मयत्मईव आईत्रभुवनं ?ईत्त्वईष्ट?ग्म् । रार्वतञ्च आं ष्टवा आंआआ ष्टा?आआंण मह्राप्रत्ढयकाल इव कलान्तरामय इव संजज्ञे रामभूत् । तदेव दर्शयन्नाहकुत्ठपर्य तंति । रार्बतः सर्व?ई?ङ प्रचलपीद्गर्गच्छीद्भर्मत्तवारण्ंंआमंदकलैर्ह्रीस्तीभः । कीदृशेंआः । कुलपर्वताः राप्तकुत्ढाचत्ढा नङ्गगकार ?आकृआईत?ंआर्पां त्ंंआआ अत्यु_यत्वसाम्यात्क९एआआएते कुलाचलानामीग् चलनसद्भावाच्च रामग्रसाम्यस्मईतई भ ?आः ?र्था । उत्पातेति । उत्पापकाले वहू_नई चनिमण्डत्?नि भव?ईत क्षतजकणवर्षाश्चेत्यत आहतत्स मांति । तृहतमयवताआनई याआर्न चन्द्रमणिला?आई शाशईमण्डला?आई तात्रईभंस्तत्सदृशैरेवंत्त्वीआः प्रेङ्खीद्भः ।ऋ » आर्?रातपत्रंदृनुत्रंंश्च । तथा संवर्तःक्ताम्भोदो लोकाआऋयकारी मेघस्तद्व?र्म्भारो भीमश्च नादो यस्?यवंत्त्वईधेन ॥ ॥ आऋनृदं यृऋर्वना युऋन्दुआईभना पटहेन च । तथा तारकावर्र्पा नक्षत्रवृआईष्टस्तत्रादृशेन तदनुकाआरईणा विरापता ?आनगगर्शातंन गजाना हीस्तनां राआर्करनईकरेण शुण्डाआईनःसतजत्ढपृषत्?मूहेन तथा धूमकेतुर्ग्रहत्त्वईशेषस्तद्वद्धृ_रारैर्धूए ंंएऋ आःनांत्र्र_ःऋआमं गर्च्छाद्रावानईरजोदण्द्वकंएरवणेर्वसुऋ?आया रजोदण्दुंएर्धूई?ढदण्?० ः । आयतत्ववर्तुलत्वाम्यां दण्द्वराआ । आराआ । आंईनंधांआआए वाआं तस्य ?गतः पतनं तद्वत्परुआग्ः कअएरो गर्म्मारो वहुकालसाआ?र्ग घोषः श०ए?आए येषामेवंत्त्वीएएः कीआ?णृआआ।ईजंतंंर्गज?आबिंं८आ । क्षतजं रुआईआरं तस्य कणा आवईदवस्तेषां वर्षो वृआईष्टस्तद्वद्वभ्रुणा कडुआरेण मन आजा हास्तेन?आएआआं कुम्भाः शिरसः आईपण्डास्तेषां यः आन्ढिऋ?रेणुनथगजधूईआलस्तेन प्रमता प्ररार्पता ब । तथा ०ंआंऽर्र्रारारतः र्षांआआं प्राप्तो यो जलीग्ः रामुद्रस्तस्य जलं पार्नायं तस्य काट्टोलास्तरङ्गास्तद्वच्च?लाआभस्तरलाआईभः ?यांःआ आंर्ताआर्भः प्रकृआएआर्ण त्त्वईस्तारं प्रामुवर्ताआमीआस्तुरङ्गममालाआमीआश्च । तथा?धका?ईपं संजातान्धन्?आरं ?ईगन्तरं ?ंणि?ंआंप आनान?रतं आईआआआ_न्तरं क्षरना मवता मदजल?ंआरा दानबा?र्धारा तदेव ?आईदनं मेघजं तमस्तेन । तथा ?ंरैवनातर?आआआर्पना आईवष्ट?गवईवरप्रसराआआलेन । मर्हाप्रलयेऽप्येतद्धर्माणा सद्भावातः । कलकृलेन । रौयेऽआईप तद्द र्पानादु?मानोपमंयभावः । बलेति । वत्ढस्य रौन्यस्य यः कोलाहलः कलकलस्तेन भीता इव त्र?आ इव दश