प्रतारणकुशलैधूर्थ्तैरमानुबलो?एचिताआआभा स्तुतिभिः प्रतार्यमा?आआवित्तमदमत्तत्वईत्ता निश्चेतनतया र्तेथैवेत्यात्मन्यारोपितालीकाभिमाना मर्त्यधर्मा?गोऽआईआआ दिव्यांशावतीर्णगिव ग्तदैवतमिवोआततमा नुषमात्मानमुत्प्रेक्षमाणाप्रारव्धदिव्तृआआएचितच्येष्टानुभावाः सर्वजनस्योपहारूआतामुपया?ईत । आ त्मविडाबनां चानुजीविना जनेन क्रियमाणामभिनन्दीनेत । मनसा देबताधाआरोपणविघ्प्रतार णादसद्भृ_तरांभावनोपहताश्चान्तःप्रविष्टापरभुजद्वामिवात्मवाहुयुर?लं रद्धंभावयन्ति । त्वाआ?ंतरि ततृतीयलोचनं स्यललाटमाशङ्कते । दर्शन४प्रदानमप्यनुग्रहुं गणयन्ति । दृष्टिपातमप्युपकारपक्षे स्थापयन्ति । रनंभाषणमपि सविभागमध्ये कुर्वन्ति । आज्ञामीग् वरप्रदान मन्यन्ते । स्पशामपि पावनमाकलयन्ति । मिथ्यामाहात्।यगर्वनिभ०राश्च न प्रणमन्ति देवताम्यः न पूजयन्ति द्वि जाती ५इर् न मानयन्ति मान्यान् नार्चगन्त्यर्चनीयान् नाभिवादयन्हृआभिवादनार्हान् नाभ्पु
तयन्तेरोत्तरस्य वाध्यमानतया पू?र्रिमदोप उत्तरस्य गुणस्याआएआपः प्रांआसनमेबाध्यारोपः । लात्राध्यारोपकलक्षणे रूपकव्यासङ्गजनकत्बं साआईतशयसुखजनक्कत्वा?र्कं राआम्यं स्वय?हर्नायम् उआथधूताआई?बशेषयन्नाहअंत इतिआ अन्तर्म ये स्वयमःयात्मनाआईप त्त्वईदृआसीद्गर्हास्यं कुर्वीद्भःआ अस्माद्वईप्रतारपाआनभिज्ञ इपि हास्यनियामक्कम् । प्रतारणा ??आना तत्र कुशलंएरभिज्ञईः । आर्क आकईयमाणा धानईन । अमानुप?आएको ?एबतोकस्तस्योआनीग्ताआएभयाग्याभिः स्तुतोईर्ब शेपणम् । वित्तेति । वित्तस्य द्रव्यग्य मदस्तेन मतं आचईत्तं येपा ते तथम । उआतण्व आनधेपनपया ?ईर्गता चंतना ज्ञानं यस्मात्तस्य भावस्तत्ता तयाआ तथैवेति । यथा ?आथा प्रतार्यमाणस्तथंंवेत्य?आर्ः । आआआत्मन्यारोआपईतं स्थाआईपतम र्लाकं आमईथ्यामिमानं ?यस्ते ताआआ मर्त्यधर्माणोऽपि मर्त्यस्य मनुआयस्य धगां गमनादयो ?गेषामेवंषईधा उआपि । दि व्?यति । आईदव्या देवसंबन्धिनो यंऽशा भागास्तेंरवर्तार्पागुत्पन्नमिब सदंंवतमिव र्दंबताबिष्ठितत्मईवाआईपमानुषं कर्मा आतईक्रय बर्तमानमात्मानगुत्प्रेक्षमाणा मन्यमानाः । प्रारब्_यएति । प्रारव्धा या ?ईब्योचिता देवजनयोग्या श्चेष्टाः क्रियास्ताआभरनुभावो माहात्म्यं येषा ते तथा । अञ्ययस्तु प्राआआएवोक्तः । अनुर्जा?ईना जनेन सेवकजनेन क्रियमाणां त्त्वईर्धाआआमानामात्मत्त्वईद्वम्बनामराद्रुणाआआएपलक्षणामामीआनन्द?ईत प्रशंस?एत । चकारः पू?ंआंक्तरामु च्चयार्थः । आईवभूईतमतां राज्ञां ?नर्दोपान्तरमाहमनसेति । देयताया र्हारहरादेर७ःयारोपणं आरोपणं तेन प्रितारणं वञ्चनं तस्माआदीत । उआसदितई । असडूतारा??आ या संभाबना देबरूपत्वे?आ आनईश्चयस्तेनोपहता त्त्वई नष्ट?द्धयः । देवत्वाध्यारोपत्व?ईमईत्तमूलानि प्रदर्शयन्नाहअन्त?ईति । उआतर्म०रो प्रत्त्वईष्टमपरमन्यद्धृजद्वयं यस्मिन्नेवांवईधत्मईबात्मनो बाहुयुआआलं स्वकीयं भुजयुगअं सं०आआवय?ईत संभावनत्त्विषर्याकु?र्?ईत । एतेन स्वीस्मश्चतु र्भुजत्?ं ख्यापितम् । आईत्रनेत्रत्वमःयाह?ंवगिति । त्वक्कृआतंस्ताआ?त?ईतं आईआग्?ई_पं तृर्तायं लोचनं यस्मिन्नेतादृशं स्वललाटं आनबाआईलकमाशङ्कत उआआरेकत्त्विपर्याकु?र्ते । दर्शेति । लोकानां दर्शनप्रदानं स्वात्मप्रकटनमनुग्रहं प्रसादं गणयन्ति मन्यते । दृष्टीति । दृष्ट?गश्चक्षुपः पातमबलोकनं तदःयुआकारपक्ष उपकृतिपक्षे स्थापयीन्त आनोक्षपति । संभापेति । संभापगं जल्पनं तदपि संत्त्वईभागः पाआरईतोआषईकं दानं तन्माये कुर्वा?ईत । पाआर्रतोआईष कतल्यं गणयर्न्तात्यर्थः । उआआज्ञामिति । पुआआज्ञामापई ?ईदेशमपि वरप्रदानं रार्मा?ईतप्रदानं मयते जानन्ति ।
