सखे मैत्रेय ! गच्छ, मद्वचनादम्बामपश्चिममभिवादयस्व । पुत्रं च मे रोहसेने परिपालयस्व ।।
विदूषकः---मूले छिण्णे कुदो पादवस्स पालणं । [मूले छिन्ने कुतः पादपस्य पालनम् ?।]
चारुदत्तः----मा मैवम् ।
नृणां लोकान्तरस्थानां देहप्रतिकृतिः सुतः ।। |
विदूषकः–भो वअस्स ! अहे ते पिअवअस्सो भविअ तुए विरहिदाइं पाणाइँ धारेमि ।। [ भो वयस्य ! अहं ते प्रियवयस्यो भूत्वा वया विरहितान्प्राणान्धारयामि ।]
चारुदत्तः-रोहसेनमपि तावद्दर्शय ।
विदूषकः–एव्वं, जुज्जदि । [ एवम् , युज्यते ।
अधिकरणिकः---भद्र शोधनक ! अपसार्यतामयं बटुः ।
(शोधनकस्तथा करोति )
अधिकरणिक-कः कोऽत्र भोः । । चाण्डालानां दीयतामादेशः ।
( इति चारुदत्तं विसृज्य, निष्कान्ताः सर्वे राजपुरुषाः )
शोधनकः----इदो आअच्छदु अज्जो । [इत आगच्छत्वार्यः । ]
चारुदत्त-( सकरुणम्, 'मैत्रेय भोः 1 किमिदमद्य' (९।२९) इत्यादि पठति; आकाशे )
दिपः---1 नितान्तमन्तिममित्याशयः । तथा च प्रयोगः ( उत्तररामचरिते १)
- अयमपश्चिमस्ते रामस्थ शिरसि पादपङ्कजस्पर्शः' इति । देहस्य प्रतिकृतिः प्रतिमा,
अपरो देर इत्यर्थः; तथा च श्रुतिप्रामाण्यम्-‘स जाया जाया भवति यदस्यां जायते पुनः', 'अङ्गादङ्गात्संभवसि ह्रदयादधि जायसे । आत्मा वै पुत्रनामासि स जीव शरदः शतम्' इति ।
ा
*-*-*-*-*-*-*-*-*****************