अपि च, पश्य
महावाताध्मातैर्महिषकुलनीलैर्जलधरै- |
वसन्तसेना----भाव ! एसो अवरो ! । [ भाव ! एषोऽपरः ।।
एह्येति शिखण्डिनां पटुतरं केकाभिराक्रन्दितः । |
विटः-एवमेतत्; तथा हि पश्य
निष्पन्दीकृतपद्मषण्डनयनं नष्टक्षपावासरं |
वसन्तसेना-भाव एव्वं ण्णेदं । ता पेक्ख पेक्ख । [भाव! एवं न्विदम्; तत्पश्य पश्य ।]
गता नाशं तारा उपकृतमसाधाविव जने |
॥२१॥ महेति । शष्कुपाङ्कुरा संलग्नशरतुल्याः ॥२२॥ एहीति ॥२३ । मेचकाः श्यामाः ।। निष्पन्दीति ॥२४॥ गता इति । गगनं जलरूपेण द्रवीभूतं पतति ।
टिप्प०-1 शिखण्डिनां मयूराणां, “केका वाणी मयूरस्य' इत्यमरः, ताभिः पटुतरं यथा स्यात्तथा 'एह्येहि' इत्याक्रन्दित आहूतः, आदरेऽत्रवीप्सा; सरभसं सावेगम् , उत्कण्ठाऽऽवेगयोरन्योन्यं जन्यजनकभाव इति भेदः । प्रावृषि न स्थितिर्मेघा- नाम् इति ‘सोद्वेगम्' इत्युक्तम् । अञ्जनवत् मेचका: श्यामाः, दिशः कुर्वन्नेषोऽपरो
मेघो हि समुत्तिष्ठति इत्यन्वयः ।