६ ७२ तस्रवर्तिके । भाव इति ॥ A = A कभण्यप जमनः फलथ- वत ।। ४ ।। ( - गत।थमेतत् ।। फलं च पुरुषार्थत्वात् ॥ ५ ।। कामप्रदोषानदेव फन्नस्तु पुरुषार्थत्वं गम्यते ॥ न दि क श्चिदुद्विपूर्वं कार्यवं कामयते स्वर्गं आत्मानं लभतमिति । किग्तई मम उपभोग्यः स्थादिति ॥ ५ननत्मनेपदनिर्देश- त्कर्तुरेवोपभोग्यो नमन्यत्रेति गम्यते । तेनैपभतरं प्रति । फल मषि श प्रभतम ॥ पुरुषश्च कर्मार्थत्वात् ।। ६ ॥ एक पोषि यजेतेत्यथतेन ग0भूत अभिन्नः । औदुम्ब- रीमंधानाः। वित्रित इति शेषः । एवं चतु.मूत्रेणाधिकरणेन समस्तः भी षत्वविप्रयः प्रतिपादितः अत्र नद्यते । यत्त। यद् द्र- व्यगुमं स्कारेष्वित्यत्र न तु यगफनgघेषु शेषत्वमित्यभिधा यान्ते पुरुषस्य शेषत्वनिराकरणं तदसुवद्धम्। यत्तु प्रत्यक्ष छ। स्त्र द्रयत्वत्कर्म प्रतिगुणभाव इति । तदपि व्याहृतं पुनरुक्तं च पूर्वमेघभिवितत्वात । न च यगफलाभ्यां श षत्वनिरक र व ब न्यां म इस्तु न्यप्रवृत्तित्वादुच्चर णां युक्तं तदमदे तत् ॥ यदप्यधिकरणममानवक्तुम् अथेदानामत्र भगवान्वृत्तिकारः परिनिशक्रयेति । तदपि प्रथममेव द्रव्यगणसंस्क।राणां गि
