भगवन्कृतषण्ममघधिकगस्त्याश्रमवासप्रतिज्ञा
पावन्यनुगो देवो ब्रवरुद्धादिकैर्युतः ।
सुवर्णमुखरीं प्राप्य तत्र वासमकल्पमेत् ॥ ४३६
षण्मासावधि लक्ष्मीशो दीक्षितेऽहं महामते!।
न शैलराजमारोहमिति निश्चित्य देवराट् ।
अगस्त्यभवन गवतत्र वासमत्र रथयत ॥ ४३७
स्ववासं प्रति भगवन्कृतदेवादिप्रेषणम्।
देवन् सम्प्रेषयामास स्वधाभानि वृषाकपिः ।
ब्रह्मादीनां सुराणञ्च मुनीनामूर्ध्वरेतसभ ॥ ४३८
ददौ वस्त्रं यथायोग्यं भगवान् भंक्तमसलः ।
तेनऽज्ञप्त । जगद्धात्र जमुलकं स्वकं सुराः ॥ ४३९
ऋषयश्च तपोऽयं जग्मुर्नारायणाज्ञया।
लक्ष्मीर्जग|म राजेन्द्र ! करवीपुरं तदा ॥ ४४०
महोत्सवं तन्वनुभूय देवताः।
जशपूर्वः समहृषसतमः।
जग्मुः स्वक घाम महानुभवः
२जेन्द्रपूज्य प्रशासुरंदर ॥ ४४१
गते देवगणे तत्र वगम्यनिलयं गतः ।
भुञ्जाने भोगमतुलं तFIऽत भगवान् हरिः ॥ ४४२
विधEध्यायफलश्रुतिः
शतानन्द- विबहाभयायमाइतीयं ये शैक्षन्ति जनेश्वर !।
तेषां भाग्योदयं वक्ष्ये शृणु राजन ! सविस्तरम् ॥ ४४३
पृष्ठम्:श्रीवेङ्कटाचलमहात्म्यम्-२.pdf/४२९
एतत् पृष्ठम् अपरिष्कृतम् अस्ति
४१३
श्रीभविष्योत्तरपुराणे एकादशोऽध्यायः