तस्मादेकाग्रहृदयैः कर्तव्यान्तरनिःस्पृहैः ।
भवादृशैः पुण्यकथा श्रोतव्याऽञ्जलिकारिभिः ॥ ४
पुरा कदाचिद्विप्राणां उत्तमोत्तमतां गताः ।
वसिष्ठाद्या ब्रह्मसदः किञ्चित्कार्येच्छया गताः ॥ ५
तत्र देवैस्तथा सिद्धैः पुण्यश्लोकैश्च राजभिः ।
सनन्दसनकाद्यैश्च योगाचार्यैश्च सत्तमैः ॥ ६
गङ्गाद्याभिर्नदीभिश्च सर्वतीथैः सविग्रहैः ।
संसेव्यमानं सदसि ब्रह्मणं चतुराननम् ॥ ७
वेदैरनन्तैः शास्त्रैश्च मूर्तिमद्भिरुपासितम् ।
सुरज्येष्ठमुपागम्य वसिष्ठो मुनिसत्तमः ॥ ८
प्रणम्य सहजानन्दो वाक्यमेतदुवाच ह ।
'ब्रह्मन् ! समस्तलोकानां नायकामरशेखर ! ॥ ९
इदं वन्दनमायाति दयया मां विलोकय' ।
इति प्रणम्योत्थतं तं वसिष्ठमृषिसत्तमम् ॥ १०
दयया विधिरालोक्य 'निषीदे'त्यब्रवीत्तदा ।
तत्र ब्रह्मसभामध्ये वर्तमानकथासु च ॥ ११
निवृत्तासु ततः पश्चात् उवाच च पितामहः ।
'किमर्थमागतोऽसी' ति वसिष्ठं वाक्यमब्रवीत् ॥ १२
ततो वसिष्ठः प्रणतो विनयावनतो मुनिः ।
वाक्यं विज्ञापयामास ब्रह्मणेऽनन्ततेजसे ॥ १३
वसिष्ठः---
'प्रसीद भगवन् ब्रह्मन् ! पङ्कजासन ! ते नमः ।
विज्ञाप्यं किञ्चिदस्त्येतत् दययाऽऽकर्णय प्रभो ॥ १४
यद्वसिष्ठवसिष्ठेति मानं कुर्वन्ति मे जनाः ।
तत्सर्वं मम दुःखाय जायते नात्र संशयः ॥ १५
पृष्ठम्:श्रीवेङ्कटाचलमहात्म्यम्-२.pdf/६१
एतत् पृष्ठम् परिष्कृतम् अस्ति
४३
श्रीब्रह्मोत्तरखण्डे प्रथमोऽध्यायः